De fretten die verwend willen worden

Klik op het hartje voor de fretten die verwend willen worden

Verwende fretten

Klik op smiley voor de fretten die al verwend zijn door kerstmannen en kerstvrouwen

Bink icon_rendeer icon_rendeericon_rendeericon_rendeer

Binkbijt

Hellowww!!! Ik ben Bink, ook wel Bink-bijtpup hier genoemd. Ondertussen al weer geen pup, maar een 1-jarige knappe vent. Omdat ik zo’n schatje ben, heb ik dat koosnaampje *grin grin*. Nou, het zit zo, ik zal dat wel eens vertellen! Mijn moeder, Amber, die hebben jullie denk ik al ontmoet hier in deze actie. Zo niet, jammer dan, dan is het eventjes wachten tot ze haar verhaal doet. Ik doe het gewoon niet, want ik heb daar geen zin in, zoals ik nergens zin in heb. Geen zin om aardig te zijn, geen zin om te luisteren naar ‘uh uh’ geen reactie geef ik op blazen in mijn snoet, geen zin om te eten, alleen maar zin om in de handen te bijten, en dan ook echt doorbijten, dat op de film te zien is, hoe de pols tijdens filmen op zwelt. En dan mok ik jongens! Geweldig vind ik het om dat te doen. De schoenen vind ik ook een goed plan, want daar zit ook mensenvlees in. Uit de kooi halen? No way! Gewoon om me heen bijten, en vast hebben is vast hebben hoor! Nu heeft ze hier een nieuwe methode verzonnen, ja, dat verzint ze ter plekke, impulsief, individueel op een fret, nu dus op mij. En ik moet zeggen, volgens mij werkt het. Ze laat me de kooi uitkomen voor de helft en pakt ze me van boven, en ik weet dan dat ik eruit mag. En als ik erin ga krijg ik iets lekkers, en nu snuffel ik al aan haar hand, zonder vast te pakken, 2 seconde dan maar, maar toch. Omdat ik erg stress had, was ik gestopt met eten, en daarom krijg ik waltham met van die korreltjes. En nu gaat het weer beter met me, en kan ik mee met smam-fret naar de dokter. Wel apart hoor, want ik pak der anders heel hard en ze is maar klein. Voorlopig blijf ik nog hier, want ik moet me eerst gaan gedragen, en moet vele gedragstesten nog doorkomen, voordat ik naar een ander huisje kan gaan. Tot nu toe is het nog steeds haar lekker niet gelukt, ondanks dat mijn balletjes eraf gehaald zijn. Nou ja, haar lukt het wel een beetje, maar een ander gaat dit niet lukken  Dus als ik zo blijf doen, mag ik lekker hier blijven. In juli 2018 kan ik nog steeds fel uit de hoek komen, maar Tassie kan mij wel uit de kooi pakken. Op een avond vroeg, was het speeltijd, en ze pakte me uit de kooi. En jawel, ik mijn hoofd omdraaien en daar had ik haar weer. *gringrin*. Ze was het zo zat en vastberaden, en zonder na te denken heeft ze eventjes mijn kaken open gemaakt met haar vingers, en ze ging de strijd aan met mij, haar vingers tussen mijn kaken gehouden, zodat ik niet kon bijten. Sjonge jonge… ik heb me gewoon overgegeven. Haar boodschap was duidelijk. Ik ben altijd haar baas geweest, maar ik geloof dat ik het maar niet meer zo vaak ga doen, want ze is gewoon niet bang van me, al bijt ik haar tot bloedens en zwellingen toe. Ik mag gewoon mijn ding doen, af en toe word ik toch geknuffeld, in een speciale vastpakmethode, en dan kan ik niet bijten. Zij fixeert het gewoon met haar vingertoppen dat ik niet kan bijten, ongelooflijk is ze!
Ik wil graag een eigen huisje, waar ik weer de baas kan zijn *hahahahahaha* maar ik blijf ook graag hier hoor…

Ik heb  kerstvrouwen

icon_rendeerMarjan Nederveen

icon_rendeerMonique Flippo

icon_rendeerLeonie de Visser

icon_rendeerAnne Hekman (DwF)